First week, first impressions!

Beste Dames en Heren,

De 1e week is voorbij gevlogen en het was geweldig!! Zo veel gedaan en beleefd! Ongelooflijk veel mensen ontmoet van allerlei nationaliteiten en daar natuurlijk ook een aantal vriendschappen aan over gehouden. Eerste indruk van Sydney: Awesome!! Sydney is een prachtige stad en is 24/7 in beweging. Er is zoveel te doen en te beleven dat ik misschien wel een jaar alleen al nodig heb om Sydney goed te verkennen. Maar ik ben hier natuurlijk voor Australië en niet alleen voor deze fantastische wereldstad.

Ik zal jullie van dag tot dag vertellen wat ik zoal heb gedaan. Ik zal niet helemaal op de details ingaan want anders kan ik beter een boek uitbrengen.

Vrijdag:

Na een lange vlucht ben ik dan eindelijk aangekomen op Sydney Airport. Daar nog lang gewacht totdat ik eindelijk aan beurt bij de douane ben. Toch nog wel wat spanning of ik Australië überhaupt wel binnenkom, aangezien ik een enkele vlucht heb geboekt. Als ik dan eindelijk aan de beurt ben, geef ik mijn paspoort af. De douanier kijkt er aandachtig naar en geeft me dan een gulle glimlach en grijpt naar zijn stempelapparaat en zet een dikke stempel in mijn paspoort! Jaaaa toegelaten, klein vreugdedansje komt in me op maar ik weet mezelf in bedwang te houden. Snel mijn bagage pakken en richting de aankomsthal lopen waar de Sydney shuttle service af en aan rijdt om mensen te vervoeren richting hostels etc. Ik stap snel in en vertrek dan richting het hostel genaamd Wake Up. Aangekomen check ik snel in, 1e indruk van het hostel is ook weer geweldig! Veel mensen, ziet er schoon en verzorgd uit en de faciliteiten zijn ook prima. Ik slaap in kamer 511, samen met een Canadees, Pakistaan, Engelse en een stelletje afkomstig uit de Verenigde Staten. Gezellige mensen en ik wordt dan ook gastvrij onthaald. Een aantal gaan het nachtleven van Sydney verkennen en vragen of ik mee wil, maar ik ben ontzettend moe en haak daarom ook af. Voordat ze gaan laten ze me kennis maken met “goon”. Dit is boxed wine, best goed te drinken en nog betaalbaar ook. 11 dollar voor 5 liter. Happy me, want alcohol is echt ongelooflijk duur hier in Australia. Nadat ik me heb geïnstalleerd is het tijd dat ik een douche neem. Na de douche is het gelijk bedtijd want ik ben ongelooflijk moe van de vlucht. Het is inmiddels ook al 23:30 lokale tijd. Eenmaal in bed ben ik dan ook zo vertrokken.

Zaterdag:

Zaterdagmorgen al vroeg wakker en op dat moment geen last van een jetlag! Een aantal roomies (kamergenoten) maken zich klaar voor een beach walk en er wordt mij gevraagd of ik met hen mee wil! Ja natuurlijk, fijn om de eerste dag met een paar mensen te kunnen meelopen en te kijken hoe het allemaal in zijn werk gaat. Om 10:45 is het verzamelen bij de receptie. Vanuit de receptie lopen we met ongeveer 25 man richting de 7-eleven waar we onze buskaarten kunnen kopen. Als iedereen voorzien is van kaarten, water en lekkernijen wachten we rustig op de bus die ons naar Coogee beach brengt. Vanuit Coogee beach begint onze wandeling richting Bondi beach. Een walk van 7 kilometer. Ik denk appeltje, eitje maar dan begint de hel. Heuvels overal! In het platte Nederland ben ik dat natuurlijk niet gewend en algauw begin ik spieren te voelen waarvan ik het bestaan niet eens wist. Maar de route is zo ongelooflijk mooi en dat maakt alles weer goed. Na ongeveer 2 uur komen we aan in Bondi, oponthoud werd voornamelijk veroorzaakt door ontzettend veel mooie fotomomenten en een temperatuur van 38 graden. In Bondi bestellen we lunch en genieten we nog even van de omgeving . Daarna de bus terug naar Sydney Central. De groep waar ik mee ben opgetrokken heeft vanavond een pub crawl (kroegentocht) door Sydney. Helaas is dit alleen speciaal voor de mensen die meedoen met Ultimate Oz. Mijn kroegentocht is volgende week dus. ’s Avonds verken ik de omgeving van het hostel en haal een take away dinner en nuttig deze in het parkje schuin tegenover het hostel. Rond half 10 begint de vermoeidheid in te slaan van de afgelopen dag en natuurlijk van de lange vlucht. Daarom op tijd naar bed.

Zondag:

Zondagmorgen wordt ik al vroeg gewekt door een aantal roomies die bezig zijn om de spullen in te pakken. Hun eerste week zit er op en vertrekken naar hun volgende bestemmingen. De pub crawl was blijkbaar heel gezellig, misschien iets te gezellig voor sommigen. Vandaag geen plannen dus besluit ik om er zelf op uit te trekken om wat meer van Sydney te ontdekken. Na een korte wandeling kom ik uit in de omgeving van Chinatown. In Market City is een grote voedselmarkt met ongelooflijk veel onbekende producten. Van al dat voedsel krijg ik honger en besluit om lekker te lunchen in Chinatown. Na mijn lunch loop ik rustig verder richting the Chinese Gardens om daar wat rond te dolen. Als ik aankom blijkt dat je entreegeld moet betalen en algauw loop ik dus verder naar Tumbalong park. Daar eenmaal aangekomen blijkt het een groot park te zijn. Van het wandelen en het eten toch best een beetje duf geworden en besluit daarom om een middagdutje te doen in het park. Ik zoek een bankje op onder een jacaranda boom en ga hier lekker op liggen. Een tijdje later wordt ik wakker en besluit om weer richting het hostel te lopen. Als ik aankom in het hostel vraagt het stelletje uit Amerika of ik vanavond met hun uit wil. Goed idee om het nachtleven van Sydney te ontdekken dus ik besluit om mee te gaan. Eerst gaan we nog wel van te voren met hun groepje genaamd ‘The Goonsquad’ beneden wat drinken. Nou de naam zegt het al, dus worden de boxen Goon erbij gehaald. Na een tijdje voegt een Duitser zich bij ons gezelschap en stelt voor om wat spelletjes te doen. En nee dan hebben we het niet over rummikub of scrable. Een paar uur later is iedereen dan ook niet meer in staat om nog uit te gaan. Op naar bed dus.

Maandag:

Jeeej mijn Ultimate Oz Sydney package gaat vandaag van start. En ik heb er zin in! Om half 12 worden we verwacht bij de receptie van het hostel. Vanuit daar lopen we naar het Ultimate Travel HQ waar we een korte info sessie krijgen. Na deze info sessie lopen we via Chinatown richting Darling Harbour waar we met de groep gaan lunchen. Na deze lunch lopen we verder naar de Royal Botanic Gardens, wauw echt super mooi en zoveel te zien maar helaas te weinig tijd, dus voor herhaling vatbaar. Ons eindpunt is uiteindelijk het Sydney Opera House. In de tussentijd komen we ook de Prime Minister of Australia, Tony Abbott tegen. Heel veel bewaking, want hij is blijkbaar niet zo geliefd onder de Aussies. Na onze city walk hebben we de gelegenheid om vrij rond te wandelen. s’ Avonds worden we om half 8 verwacht bij de receptie voor een gezamenlijk welkomst diner. Dit vindt plaats bij Side bar, gelegen onder het hostel. Na wat te hebben gegeten en gedronken en de groep wat beter te leren kennen vertrekt het grootste gedeelte naar bed, want velen van hen zijn vandaag pas aangekomen. We blijven nog met een klein select groepje over en kletsen nog wat verder. Daarna ook voor ons bedtijd.

Dinsdag:

Onze dag start weer met een informatiesessie. Over hoe het allemaal werkt als je in Australië wil reizen en werken. Veel nuttige informatie die later vast nog wel van pas komt. Na de info sessie is het tijd voor onze Sydney Harbour Catamaran Cruise. We lopen richting Darling Harbour en halen onderweg nog wat alcoholische versnaperingen voor op de boot. Als we op de boot zijn aangekomen zoekt iedereen lekker een plekje en daarna begint onze cruise. We varen via Sydney Harbour Bridge en Sydney Opera House richting Taronga Zoo en net voor Taronga Zoo ligt een kleine baai waar we voor anker gaan. Een groot gedeelte springt snel het water in want het is warm. Al snel besluiten we om met een paar mensen naar het dichtstbijzijnde strand te zwemmen om daar lekker te zonnen. ’s Middags wordt er een BBQ lunch bereidt op de catamaran. Daarna nog even tijd om lekker te zonnen, uit te buiken en te zwemmen en aan het eind van de middag vertrekken we helaas weer richting de haven. Daar wordt onze captain genaamd Bruce nog uitgebreid toegezongen en bedankt, want wat was het geweldig. ’s Avonds bestaat vooral uit mijn backpack weer inpakken, want morgen vertrekken we naar Basecamp.

Woensdag:

Vandaag checken we uit bij het Wake Up hostel. Vanuit daar lopen we met al onze bagage richting het Ultimate Travel hoofdkantoor waar ze een grote opslagplaats hebben onze backpacks. Een klein dagrugzakje met je swimmers, handdoek, paar shirtjes en korte broek is genoeg voor de komende 3 dagen. Nadat onze bagage is opgeslagen worden we verwacht bij de bank. Hier krijgen we ons Australische bankrekeningnummer en een bankpasje toegewezen. (Ja donaties en giften zijn altijd welkom ;) ) Nadat dit allemaal is geregeld lopen we richting de bus die ons naar Basecamp brengt. Dit ligt op 3 uur rijden van Sydney af, in de buurt van Port Stephens. Na aankomst worden we vriendelijk onthaald door Michelle, de eigenaresse van hostel Melaleuca (http://www.melaleucabackpackers.com.au/), zij praat ons nog even bij van regels van het hostel etc. Ook wordt er aangegeven dat er een tamme kangoeroe rondt loopt genaamd Josie, tevens zijn er ook vele possums. Verder zijn er nog een aantal andere onwelkome gasten die rond kunnen dolen, namelijk de Huntsman spiders, ongevaarlijk maar wel ontzettend groot en creepy. Alle dieren zijn beschermd in Australië dus ik kan er niet snel achteraan met een slipper mocht het nodig zijn. Echt een ongelooflijk prachtig hostel en op 800 meter van het strand (genaamd One Mile beach), gewoonweg ideaal. Niet lang daarna kunnen we beginnen aan ons diner. Daarna doen we nog wat spelletjes en dan is het tijd om de sterrenhemel te bekijken op het strand. Met de gehele groep lopen we met onze drankvoorraad richting het strand en installeren we onszelf in het zand. Wauw, uitzicht fantastisch. Nog nooit zoveel sterren bij elkaar gezien en iedereen is dan ook een tijdje stil. Na een paar uur besluit iedereen om weer terug naar het hostel te gaan en de meeste gaan ook richting bed. We blijven met een paar man over en praten nog wat verder onder het genot van een drankje. Ook daarna voor ons is het laat genoeg om on bed op te zoeken.

Donderdag:

Vroeg op vandaag want we gaan sandboarden. Snel ontbijtje naar binnen werken en daarna stappen we in een 4WD auto. We rijden richting Anna Bay, waar het meest noordelijke punt van de Stockton Sand Dunes te zien is. Deze duinen zijn de grootste bewegende zandmassa van het zuidelijk halfrond en strekken uit over ongeveer 30 kilometer. Na een tijd rijden, het lijkt wel een achtbaanrit zo steil op en af die duinen door, komen we dan aan bij een ontzetten steile duin. Hier parkeren we de auto’s en pakken onze sandboards tevoorschijn. Hier krijgen we nog een korte uitleg over hoe en wat en daarna kunnen we beginnen. Woehoe, wauw super gaaf!! Beneden ben je zo en dan kijk je achterom en zie je een 30 meter hoge zand muur. Ja als je naar beneden wil, moet je toch ook weer omhoog moeten klimmen. Pff wat een drama, met elke stap die je neemt glij je er weer 2 achteruit. Oké na 5 minuten dan toch weer de top bereikt. Afweging: is het, het waard om nog een keer te gaan? Ja zeker en ik ga weer vrolijk om mijn sandboard zitten en glij weer naar beneden. Na een aantal rondjes is het tijd om met zijn allen (36 man) naar benden te glijden voor een groepsfoto. Nadat iedereen beneden is worden er daar nog een aantal groepsfoto’s genomen en dan is het tijd voor ons om terug naar de auto’s te keren. Als we terug zijn gekomen bij het hostel hebben we even de tijd om ons op te frissen voor onze volgende activiteit. Namelijk een wandeling door Tomaree National Park. Wandeling is prachtig en op het hoogste punt is het uitzicht b-e-a-utiful… Na onze activiteiten hebben we tijd voor onszelf en iedereen besluit dan ook om richting het strand te gaan. ’s Avonds een BBQ en tegen zonsondergang lopen we richting het strand om de zon onder te zien gaan. Ook weer fantastisch. Daarna tijd voor wat spelletjes, helaas is het te bewolkt om sterren te zien, dus blijven we bij het hostel.

Vrijdag:

Ook vandaag weer vroeg op want we hebben een druk programma. We gaan vandaag een dolphin cruise maken in Nelson Bay. Daar leeft een van de grootste dolfijnpopulaties ter wereld en dus gegarandeerd kans dat we er een paar spotten. Als we een tijdje aan het varen zijn komen inderdaad de dolfijnen aanzwemmen. Het boom net wordt naar beneden gelaten zodat we er op kunnen liggen en de dolfijnen komen dan ook op 3 meter van ons af zwemmen. Helaas mogen we het water niet in om met ze te zwemmen omdat de boot ondertussen gewoon blijft varen. Na deze geweldige ervaring gaan we lunchen en daarna is het tijd om weer terug richting Sydney te gaan. ’s Avonds is het free goon and food night en daar maken we dan ook uitgebreid gebruik van. Door alle geweldige ervaringen van afgelopen dagen en misschien ook door de goon is het voor mij en de rest hoog tijd om op tijd ons bed op te zoeken.

Zaterdag:

Net zoals afgelopen zaterdag is er ook vandaag weer een wandeling van Coogee naar Bondi. Ik ga dus weer mee maar nu met mijn eigen groep. Goede schoenen aan, genoeg zonnebrand en water en ik ben er helemaal klaar voor. Nah niet dus, het is zelfs nog warmer dan vorige week. Als we in Bronte beach aankomen besluiten we om lekker te lunchen met de gehele groep. Iedereen haalt wat en komen daarna met z’n allen weer terug om het gezamenlijk op te eten in het park. Daar krijgen we het meest rare spektakel ever onder ogen. Ongeveer 60 mannen gekleed in jurken spelen met z’n allen een partijtje voetbal. En wat gaat het eraan toe. Blikken bier dansen door de lucht, ieder doelpunt wordt uitgebreid gevierd en iedereen heeft het ontzettend naar zijn zin. Na een tijdje besluit een gedeelte om door te lopen naar Bondi beach, een ander gedeelte van de groep blijft achter om te gaan zwemmen. Ik loop mee tot Bondi beach en pak daarna snel de bus terug naar het hostel want ik moet nog ongelooflijk veel regelen voor volgende week. Aangekomen in het hostel pak ik snel al mijn was bij elkaar en draai een wasje. In de tussentijd douche ik snel en als ik klaar ben kan mijn was in de droger. Vandaag is voor onze groep de kroegentocht en het is om 7 uur verzamelen en mijn was is nog lang niet klaar, dus ik besluit om de eerste paar kroegen over te slaan en me later bij het gezelschap te voegen als ze richting Side bar komen. Nu heb ik tijd genoeg om mijn spullen op te vouwen en weer terug in mijn backpack te stoppen want daar heb ik vannacht en morgenochtend geen tijd voor en waarschijnlijk ook geen zin in. Nadat ik klaar ben voeg ik me bij het feestgedruis en zo te zien loop ik al heel wat rondjes achter. Na een tijdje verlaten we Side bar en stappen in de party bus. Deze bus brengt ons naar Home Nightclub, dit is een van de grootste clubs in Sydney met ruimte voor 4000 man. Wat een ervaring maar net iets te groot voor mijn doen, geef mij maar gewoon ’t Hart van Drunen ;). We feesten door tot ’s avonds laat en lopen daarna terug richting het hostel. Voldaan en moe ben ik dan ook blij als ik mijn bedje zie.

Zondag:

Aaah wekker gaat om 8 uur :’( Zou graag nog even wat langer blijven liggen maar helaas ik moet een trein halen. Godzijdank dat ik mijn tas gisteravond al helemaal heb ingepakt want ik denk niet dat ik er nu nog de kracht voor had gehad. Mijn lieve roomies en aanwezige groepsgenootjes zeg ik nog een laatste keer gedag (Gelukkig heb ik het andere gedeelte gisteravond al gedag gezegd) en dan is het tijd om uit te checken en richting het station te gaan. Voor het eerst sinds jaren ben ik ergens veels te vroeg aanwezig, maar gelukkig is er free Wi-Fi op het station en ik besluit mijn laptop er maar eens bij te pakken en te skypen met het thuisfront, want dat is er nog niet van gekomen de afgelopen week. Dan wordt het tijd om op de trein richting Tamworth te stappen waar mijn volgende avontuur begint. De treinreis zou oorspronkelijk 6 uur duren, maar door allerlei technische storingen etc. hebben we uiteindelijk 2 uur vertraging opgelopen (de NS is er niks bij vergeleken). Maar de reis zelf super, wat een landschap. Tijdens de rit blijkt dat er nog een aantal andere Nederlanders in de trein zitten die richting Tamworth gaan en het zelfde programma hebben voor volgende week. Na aankomst lopen we richting het hostel en checken in. Daarna snel spullen droppen in de kamer en Tamworth maar eens verkennen. Wat een dooie boel is dat ze, geen ziel die over straat wandelt en alles is al gesloten behalve de lokale pizza tent. Daar snel een hapje eten en dan terug naar het hostel. Moe van de lange reis en de afgelopen week en aangezien er toch niks beter te doen is, snel slapen.

Mijn excuses voor het lange wachten voor dit reisverhaal, maar afgelopen weken waren zo intens en druk dat ik er ook nauwelijks aan gedacht had om het bij te houden. En ja dat lange wachten zijn jullie wel gewend van mij ;)

Alle liefde voor jullie <3 Xx